186. தலைவி கூற்று

186.  தலைவி கூற்று

பாடியவர்: ஒக்கூர் மாசாத்தியார். இவரைப் பற்றிய செய்திகளைப் பாடல் 126 – இல் காணலாம்.

திணை: முல்லை.

கூற்று: பருவ வரவின்கண் ஆற்றாளெனக் கவன்ற தோழிக்குக் கிழத்தி உரைத்தது.

கூற்று விளக்கம்: தலைவன் கார்காலத்தில் திரும்பிவருவதாகக் கூறிச்சென்றான். கார்காலம் வந்தது. ஆனால், தலைவன் இன்னும் வரவில்லை. அதனால் தலைவி வருந்துவாளே என்று கவலைப்பட்ட தோழியிடம், தலைவி, “ தலைவனை நினைத்தேன். உறக்கம் வரவில்லை” என்று கூறுகிறாள்.  

ஆர்கலி ஏற்றொடு கார்தலை மணந்த
கொல்லைப் புனத்த முல்லை மென்கொடி
எயிறுஎன முகைக்கும் நாடற்குத்
துயில்துறந் தனவால் தோழிஎன் கண்ணே. 

கொண்டு கூட்டு: தோழி!, ஆர்கலி ஏற்றொடு கார்தலை மணந்த, கொல்லைப் புனத்த முல்லை மென்கொடி எயிறு என முகைக்கும் நாடற்கு என் கண் துயில் துறந்தன.  

அருஞ்சொற்பொருள்: ஆர்கலி = ஆரவாரம், மிகுந்த ஒலி; ஏறு = பெரிய ஒலியுடன் கூடிய இடி;  கார் = மழை; தலை – அசைசொல்; மணந்த = கலந்த; கொல்லை = முல்லைநிலம்; எயிறு = பற்கள்; முகைக்கும் = அரும்பும்; துயில் = உறக்கம்; துறத்தல் = நீக்குதல் (இழத்தல்). ஆல் – அசைச்சொல்.

உரை: தோழி! பேரொலி எழுப்பும் இடியுடன் முழங்கிப் பெய்த மழைநீரோடு கலந்த முல்லை நிலத்திலுள்ள, மெல்லிய முல்லைக் கொடிகள், பற்களைப் போல அரும்பும் நாட்டையுடைய தலைவனை நினத்து என் கண்கள் உறக்கத்தை இழந்தன.